Seminyak 1

Hallo allemaal!

Gisteren vertrokken we om 9 uur uit Pemuteran en gingen we op weg naar onze laatste stop, Seminyak aan de zuidkust. Eerst reden we eerst langs de Munduk waterval. Dat is een hele hoge waterval midden in de jungle, en aan de voet kon je in het water lopen. De bus kon er niet in de buurt komen, maar er reden wel kinderen op brommers met een noodgang het smalle steile bergpaadje af. Dat zie je hier sowieso vaak, er zitten hele families tegelijk op de brommer of kinderen van 10 met hun babybroertjes voorop of met de complete voorraadkast om zich heen gestapeld. De brommer is hier een van de belangrijkste vervoermiddelen: op 3 miljoen Balinezen zijn er op het eiland maar liefst 1 miljoen bromfietsen!

We reden verder naar de tweelingmeren Danau Tamblingan en Danau Buyan. Vanaf het uitzichtpunt kon je ze allebei mooi zien liggen, en net toen we aankwamen brak de zon door. Er stond daar ook een man met vliegende honden, leguanen, een grote python en een kameleon. De kameleon was heel leuk om te zien: toen onze reisleidster hem vast had, veranderde hij van kleur van het zwart van zijn donkere kooi naar het felle groengeel van haar bedrijfssarong. Het volgende meer dat we bezochten heette Danau Beratan. Hier stond ook een gecombineerd Boeddhistische en Hindoestaanse tempel met eromheen een mooie tuin met allerlei planten.

Na de meren reden we verder naar de zee en naar de zeetempel Tanah Lot. Deze tempel ligt op een rots in zee en is alleen met eb te bereiken, en dan nog alleen wadend door het water onder begeleiding van een local. Rondom de tempel zijn steile kliffen en hoge golven, veel hoger dan elders op Bali. De zonsondergang zou er prachtig moeten zijn, maar helaas was het bij ons bewolkt en zagen we er dus niets van.

Na aankomst in het hotel namen we afscheid van onze reisleidster Desa en de chauffeur en bijrijder. Het rondreisgedeelte van de vakantie is officieel afgelopen!

Vandaag ging de wekker weer om 7 uur. De chauffeurs van de jeepsafari stonden ons een uurtje later namelijk alweer op te wachten! We gingen naar het authentieke hart van Bali in een oude Landrover. Delen van de weg waren slecht begaanbaar, en dan zaten we echt te bouncen op de achterbank. Onze eerste stop was bij een steengroeve in de jungle. De vrouwen (!) die hier werken, lopen de hele dag heen en weer tussen de groeve en de weg met op hun hoofd telkens zo'n 15 kilo aan stenen. Aan de weg verkopen ze de stenen aan mensen die bijvoorbeeld een tempel of een huis aan het bouwen zijn. Dit is echter niet echt een betrouwbare bron van inkomsten: soms verkopen ze drie weken achter elkaar niets.

Na de steengroeve reden we verder naar een authentiek Balinese boerderij. Hier werd bijvoorbeeld rijst verbouwd, maar er stonden ook cacaobomen, koffiebomen, ananasbomen, chilipepers, kokospalmen en nog veel meer. We hebben op de veranda van een van de dorpsfamilies koffie en thee gedronken met daarbij een traditionele lekkernij gemaakt van kokos. Het smaakte een beetje naar oliebollen, best lekker. Er werden ook handgemaakte houten gebruiksvoorwerpen verkocht. Ik heb ook wat kleine dingetjes meegenomen, erg leuk.

Onderweg naar de lunch stopten we nog bij een aantal vergezichten over smaragdgroene rijstvelden, met in de verte een vulkaan die in de vorige eeuw voor het laatst was uitgebarsten, en voor een foto van een 'Balinese tractor': een koe. We zagen ook een diepblauwe ijsvogel voor de jeep langsvliegen, een eekhoorn hoog in een palmboom, en ik zag een woelrat tussen de rijstplantjes die net zo verbaasd was om mij te zien als ik om hem te zien.

De lunch was inbegrepen bij de jeepsafari en vond plaats middenin het oerwoud, in een bamboerestaurant tussen de bomen. Er was een buffet wat ter plekke werd bereid. Het eten smaakte allemaal heerlijk, en het uitzicht en de sfeer waren geweldig. Ik heb zwarte rijstpudding geproefd, een traditioneel Balinees nagerecht. Het smaakte een beetje naar pindakaas met saté, heel apart. Ook heb ik varens gegeten.De wc van het restaurant was apart gebouwd op zo'n honderd meter van het hoofdgebouw. Je moest erheen lopen via een pad dat was overgroeid met allemaal exotische planten. Op de stenen van het paadje kon je afdrukken van allerlei bladeren zien staan.

De laatste bestemming van de dag was een heilige bron vlakbij een klein Balinees dorpje. Het water was rond de veertig graden en werd opgewarmd door een van de nabijgelegen vulkanen. We mochten wel voelen, maar niet bij de bron zelf in de buurt komen omdat dit alleen aan priesters is voorbehouden. De gids vertelde ook dat bij de Hindoestaanse tempels op Bali drie kleuren parasols worden gebruikt: witte voor de schepper Brahma, gele voor de beschermer Vishnu, en rode voor de vernietiger Shiva. Ook wordt vaak een zwart-wit geblokt kleed gebruikt in ceremonies, dat symbolisch is voor het evenwicht tussen goed en kwaad.

Toen we thuiskwamen van de jeepsafari konden we nog even zwemmen voor het donker werd. 'S avonds hebben we gezellig met een groep van tien gegeten en daarna nog wat gedronken bij een Balinese dansvoorstelling. Nu zit ik in de lobby nog even een verhaaltje te tikken. Straks ga ik naar mijn kamer. Nog maar twee hele dagen hier! Het is echt snel gegaan, kan me haast niet voorstellen dat we alweer bijna richting Nederland moeten. Nog maar even niet aan denken...

Tot binnenkort maar weer! En mam, vast gefeliciteerd met je verjaardag. Ik ga proberen of ik een leuk cadeautje kan vinden!
X Lisa