Pemuteran

Hallo allemaal!

Wat gaat de tijd toch snel. Inmiddels ben ik hier alweer een week en is het rondreis-gedeeltevan de vakantie al bijna ten einde. Nog maar een dag te gaan!

Gisteren vertrokken we weer uit Lovina. In de nacht was een aantal mensen ziek geworden, maar ikzelf heb vooralsnog gelukkig geen last gehad (even afkloppen). Helaas voor deze arme zieke groepsgenoten was onze eerste stop bij de lokale markt van Seririt, waar een doordringende vislucht hing en het ook nog eens heel heet was. Er werd van alles verkocht: mandenvol pepers, levende eenden, vers gevangen vis, 'echte' Gucci zonnebrillen... Het was heel leuk om te zien hoe het er op een authentieke Balinese markt, maar toen ik zag hoe een van de verkopers uitgebreid over haar vis heen nieste, verging mij de lust tot kopen enigszins.

Een paar kilometer verder stopten we bij de apentempel. De apen die hier leven, zijn helemaal gewend aan mensen en totaal niet schuw. Ze komen zelfs naar je toe om om eten te vragen. Desa, onze reisleidster, liet de apen zo uit haar hand eten. Ze sprongen ook op het dak van de bus. Wat ik wel grappig vond, is dat je binnen een paar minuten de hiërarchie binnen een apenfamilie duidelijk hebt, van alfamannetje tot laagste van het laagste. Er was ook een aap bij die een pootje miste, maar hij was een van de leiders van de groep.

Rond de middag kwamen we aan in Pemuteran, in het westen van Bali. Ons hotel hier bestaat uit allemaal kleine huisjes. Mijn kamer heeft een dubbele houten deur die wordt afgesloten met een hangslot, en twee houten luiken in plaats van ramen. Er hangt een klamboe rond het bed en er is ook een buitendouche en-wc. Ik vond het heel leuk om in het donker buiten onder de douche te staan en de sterren te kunnen zien, maar hierover verschillen binnen de groep de meningen. Een van mijn groepsgenoten had zich bijvoorbeeld in de douche opgesloten en moest over de 2 meter hoge muur heen klimmen om weer in haar kamer te kunnen komen.

Na de lunch ging ik met een deel van de groep een trekking door de jungle van het nationale park doen. Het pad was niet altijd even goed begaanbaar, maar het was wel heel mooi. We hebben een mangrovebos gezien en allerlei bijzondere dieren, zoals apen, felgekleurde spinnen, miljoenpoten en een dode slang. De gidsen die mee waren, vertelden ook heel leuk over de dingen die we tegenkwamen. Het was ontzettend warm, ik heb me echt kapot gezweet, maar het was het zeker waard.

Vandaag vertrokken we opnieuw richting nationaal park, ditmaal om te snorkelen. Eerst gingen we varen richting het eiland Menjangan, ook wel herteneiland. Onderweg konden we in de verte Java zien liggen. Op Menjangan zelf is niet veel te beleven, maar rondom kun je prachtig snorkelen. Ik heb heel veel verschillende vissen gezien, in alle soorten en maten: clownsvissen, een morene, leeuwenvissen, schorpioenvissen, papagaaivissen en nog veel meer. Af en toe kwam je ook plotseling in een school kleine visjes terecht, en dan zag je ze overal rondom je glinsteren in het zonlicht. Het koraal zelf was ook heel mooi om te zien. In het begin was het nog heel ondiep, maar opeens hield de helling op en keek je dertig meter de diepte in. Het was heel spectaculair om zo boven een donkere leegte te hangen. je kon de zeebodem niet zien, maar af en toe doemde er wel opeens een grote vis uit de diepte op. Je voelde ook duidelijk een verschil in watertemperatuur. De gids vertelde dat je hier vroeg in de ochtend kans zou hebben om rifhaaien te zien, maar dat die hier nu niet waren. Toen we terug gingen richting Bali zelf, zagen we nog herten op Menjangan lopen. Ik vond het snorkelen echt superleuk, had zo nog een paar uur willen rondzwemmen.

In de middag hebben we lekker wat gezwommen, in de zon liggen lezen en een korte strandwandeling gemaakt. Om zes uur had ik een rugmassage afgesproken. Tijdens de massage viel ik telkens bijna in slaap, zeker na zo'n hele dag zwemmen. Na het avondeten heb ik nog met drie groepsgenoten in de bosjes gezocht naar een kikker die heel hard geluid zat te maken, en die uiteindelijk een dikke zwarte tor bleek te zijn. Niet zo gek dat je hem dan eerst niet vindt natuurlijk.

Morgen gaan we onderweg naar Seminyak, de laatste bestemming van deze reis. Ik ben heel benieuwd hoe het daar zal zijn! We hebben nog erg weinig tijd gehad om in winkeltjes te kunnen rondkijken, dus hopelijk komen we daar dan aan toe.

Tot snel weer maar weer, en nogmaals bedankt voor de leuke reacties! Echt leuk om te zien wie er allemaal mee lezen.
X Lisa