Cameron Highlands, Taman Negara en Perhentian

Vanuit Kuala Lumpur gaat de bus in ongeveer vier uur richting de Cameron Highlands. Dit gebied ligt op een hoogte van ongeveer 1500 meter en de temperatuur is er daarom ook een stuk lager dan in de rest van Maleisie, ongeveer 20 tot 25 graden. Naast de theeplantages waar het gebied bekend om staat, is de aangename koelte dan ook waarschijnlijk een van de voornaamste redenen dat de Engelsen hier vroeger erg graag kwamen. Gok ik zo.

In de Cameron Highlands hebben we een tour gedaan waarmee we alle hoogtepunten in een dag voorbij zagen komen. Met een jeep reden we eerst over smalle weggetjes vol diepe kuilen en haarspeldbochten naar het hoogste punt, 2031 meter boven zeeniveau. Vanaf hier had je een prachtig weids uitzicht over de omgeving. Het was betrekkelijk helder weer met zelfs behooorlijk wat zon, maar toch lagen er over de meeste bergen nog mistflarden. Erg mooi om te zien! Tijdens de afdaling richting dorp hebben we ook nog een stukje door het regenwoud gelopen.

Vervolgens nam onze gids ons mee naar de Boh theeplantage met daarbij ook een theefabriek. Omdat de omgeving hier zo heuvelig is, wordt de thee nog steeds met kleine handmachines geplukt (in het vlakke gebied rond Kuala Lumpur kan dit volledig machinaal). Theeplanten kunnen meer dan 200 jaar oud worden en worden elke 3 weken geoogst. De gids vertelde ook dat van planten die met pesticiden behandeld zijn alleen zwarte thee kan worden gemaakt en geen groene thee of andere soorten. Bij de theefabriek ook wat van de thee proeven met uitzicht op de plantage en dat hebben we natuurlijk gedaan!

Tijdens de tour zijn we ook nog op een aardbeienkwekerij, een lokale fruitmarkt, wederom een vlindertuin, een cactuskwekerij (een soort Maleisische Intratuin compleet met geraniums en kitscherige bloempotten) en een klein museum over de lokale geschiedenis geweest. Als laatste onderdeel van de dag bezochten we een Boeddhistische tempel. Deze tempel was oorspronkelijk heel klein, maar toen het aantal mensen toenam is er simpelweg een tweede laag om de tempel heen gebouwd om hem groter te maken. Tussen deze twee lagen kun je overigens nog wel parkeren. Op de weg naar de tempel kwamen we een monnik tegen die om de paar stappen knielde om te bidden.

Voor ons avondeten was ons door de hoteleigenaar een steamboat aangeraden. Dit is een soort aziatische fondue waarbij je een pan kokend water op tafel krijgt met een grote schaal noedels, mie, paddestoelen, groente, vlees en vis die je zelf moet koken. Erg lekker!

De volgende dag werden we al vroeg opgehaald om met een minibusje richting Jerantut te gaan. Hier stapten we over op een andere bus naar Kuala Tembeling, waar een bootje op ons lag te wachten. Na drie uur stroomopwaarts varen kwamen we aan in Kuala Tahan. Dit is de belangrijkste toegangspoort voor de Taman Negara, een nationaal park met het oudste regenwoud ter wereld. Vanuit de boot kon je al af en toe een varaan zien wegschieten. Ook was duidelijk te zien wat de effecten zijn geweest van de zware moessonregens van afgelopen december. Grote delen van de oeverbegroeiing waren weggeslagen en veel huizen en bootjes waren zwaar beschadigd.

Om de Taman Negara in te mogen heb je een permit nodig. Als je zonder dit toestemmingsbewijs toch het regenwoud in gaat, zelfs als je hem wel hebt maar vergeet mee te nemen, riskeer je een boete van 10.000 ringgit of zelfs maximaal 3 jaar gevangenisstraf. Carlijn en ik waren dus iedere keer enigszins panisch aan het checken of we de permit mee hadden voor we de deur uit gingen.

De ingang van het nationale park ligt aan het water tegenover Kuala Tahan. Hier kun je alleen komen door 1 ringgit te betalen en in een klein houten bootje de rivier over steken. De eerste avond gingen we met een gids de jungle in voor een nachtwandeling. We hebben grote spinnen gezien en ook een schorpioen. Er waren ook heel veel wandelende takken. Op een of andere manier had ik me nooit gerealiseerd dat die beesten ook in het wild ergens leven, maar nu weet ik dat het zo is en ook dat ze graag varens eten. The more you know.

De volgende dag zijn we op de Canopy Walkway geweest. Dit is een hangbrug die op ongeveer 40 meter hoogte tussen de bomen hangt. Als je met twee mensen op de brug liep of als er een mild briesje opstak, begon alles al behoorlijk te wiebelen. Op een gegeven moment moest je ook nog ergens een heel steil trapje af terwijl je tussen de bomen hing te zwabberen. Gelukkig hebben Carlijn en ik allebei STALEN zenuwen. Het uitzicht over het oerwoud vanaf deze hoogte was wel echt supermooi. Tijdens de wandeling van en naar de Canopy Walkway hebben we heel veel eekhoorns gezien en op de terugweg hebben we ook nog een slang gespot!

In de middag gingen we rapids shooting, wat betekent dat je met een bootje tegen een stroomversnelling ingaat en zeiknat wordt omdat de boot heen en weer wordt gewiebeld. We hadden ons hier eigenlijk niet voor opgegeven, maar kregen het gratis aangeboden in combinatie met het bezoeken van de Orang Asli, de oorspronkelijke bewoners van de Taman Negara. Enkele honderden van deze mensen wonen nog steeds in het oerwoud en leven op veel gebieden nog op dezelfde manier als ze altijd al gedaan hebben. We hebben gezien hoe ze vuur maken en hoe ze jagen met behulp van bamboe blowpipes. Dit mochten we ook zelf oefenen en het lukte ons best aardig. Ondanks dat het toch een beetje voelde alsof we in een dierentuin waren, was het wel heel interessant.

In de avond namen we alweer de bus richting Jerantut en daarna de nachtbus naar Kota Bharu. Daar kwamen we om vier uur 's nachts aan (met een lichaamstemperatuur van onder het vriespunt door de uitermate enthousiaste airconditioning). Met twee andere meisjes konden we een taxi delen naar het kustplaatsje Kuala Besut waarna we de eerste boot hadden richting de Perhentian eilanden.

De twee Perhentian eilanden liggen in het noordoosten van Maleisie en zijn met name bekend om hun bounty-gehalte en om hun duik- en snorkelmogelijkheden. Gisteren hebben we dan ook de hele dag op verschillende plekken gesnorkeld. We hebbben zeeschildpadden gezien en een heleboel mooie tropische vissen en koralen. Op bepaalde plekken rond de eilanden kan je soms ook haaien vinden, maar die hebben zich aan ons niet laten zien.

De rest van de tijd hebben we ontzettend nuttig doorgebracht met lezen aan het strand en af en toe wat zwemmen. Morgen is het plan om verder te gaan richting Pulau Penang, een eiland aan de andere kant van het Maleisisch schiereiland. In verband met Chinees nieuwjaar zaten vandaag alle bussen naar Penang al vol, dus slapen we vannacht in Jertih, een klein plaatsje dat in geen reisgids te vinden is. Ik ben benieuwd!