KL coschap

Allereerst wilde ik even zeggen dat ik het heel leuk vind om te merken dat zoveel van jullie mijn verslagen lezen en om de reacties te bekijken. Dank daarvoor! En ga zo door, zou ik zeggen, dan doe ik dat ook ;)

De eerste week van het coschap zit er alweer op! Een heel gek idee. Een bijzondere ervaring was het zeker. Alles is zo compleet anders dan in Nederland dat het bijna niet voelt als coschap lopen.

Elke morgen nemen we met de rest van de forensen en studenten de LRT van Bangsar naar Universiti. Daar stappen we over op bus 12 (die net als in Utrecht richting de campus gaat) of bus 635. Allebei deze bussen stoppen recht voor het ziekenhuis, al kan je er toch nog een behoorlijk lange tijd over doen om de drukke weg over te steken omdat iedereen vooral hartstochtelijk zijn eigen verkeersregels volgt. Gelukkig is de Spoedeisende Hulp letterlijk om de hoek, zullen we maar zeggen.

Aangekomen in het ziekenhuis kunnen we op sommige dagen meekijken bij operaties en op de andere dagen meelopen op de polikliniek. In de middagen is er vaak onderwijs over verschillende onderwerpen binnen de KNO. In Nederland behoren deze bezigheden allemaal natuurlijk ook tot het vaste takenpakket van de coassistent, maar het gaat er hier allemaal wel net wat anders aan toe. Zo zitten er hier drie coassistenten tegelijk mee te kijken bij dezelfde arts (in Nederland is dat er maar een) en hebben we er op OK zelfs een keertje acht geteld (in Nederland wederom een of bij hoge uitzondering een keer twee) - waarna wij wijselijk besloten om dan maar ergens anders te gaan kijken.

De mensen hier zijn ontzettend aardig en heel erg in ons geinteresseerd. Ze willen allemaal weten wat we in Maleisie al hebben gezien en gedaan, en vooral ook wat we nog willen gaan doen zodat ze ons goede insider tips kunnen geven. Op de tweede dag nam een van de artsen ons en een lokale studente mee off-campus om lekker te lunchen, waarbij hij ons aanraadde wat we moesten nemen en voor ons bestelde. Nooit gedacht dat ik ooit pork porridge (varkenshavermout) zou eten en het nog lekker zou vinden ook!! Er zijn ook verwoede pogingen ondernomen om ons te leren met stokjes te eten, maar helaas lijkt dat toch echt gedoemd te mislukken.

De verschillen in cultuur worden overigens ook in gesprekken al gauw duidelijk. Zo vroeg iemand ons of onze koning alleen getrouwd was met de koningin of met meerdere vrouwen, en was hij hogelijk verbaasd over het feit dat wij gewoon negatieve uitlatingen mogen doen over het koninklijk huis zonder bang te zijn voor strafmaatregelen. Grappig dat zulke dingen tussen landen en culturen zo anders kunnen zijn, terwijl veel andere dingen hetzelfde zijn en je het toch goed met elkaar kunt vinden. Mooi ook wel!

Na coschap hebben we bijna elke dag een stukje verder rondgekeken in Kuala Lumpur. We zijn nog weer een keer in Chinatown en in de Central Market geweest, we hebben de Indiase wijk Brickfields verkend en een van de vele moskeeen bezocht. Het weer is wat minder dan het de afgelopen drie weken is geweest, het is drukkend warm met elke dag een behoorlijke tropische bui inclusief flink wat onweer. Gelukkig ben je meestal zo ergens binnen.

In het weekend zijn Carlijn en ik de stad uitgetrokken en hebben we de bus en veerboot genomen richting Pulau Pangkor, een klein eilandje voor de westkust van Maleisie. We sliepen in een slaperig traditioneel vissersdorpje waar we bijna de enige blanke mensen waren en daarom wederom van alle kanten bekijks hadden. We konden ook hier weer een brommer huren (Carlijn hoefde niet eens haar rijbewijs te laten zien) en hebben het hele eiland afgereden. We zijn bij een mooie Chinese tempel geweest, hebben een voormalig Nederlands fort bezocht, wilde neushoornvogels gevoerd en rijst met kip en saffraan gegeten met uitzicht op zee.

Op zondag 8 maart was het mijn 23e verjaardag. Ik heb begrepen dat het in Nederland een mooie zonnige dag was, maar hier hadden we zeker ook niet te klagen! Ik denk niet dat ik vaak op mijn verjaardag in tropisch warm zeewater zal kunnen zwemmen om vervolgens een gebakje te eten en weer vrolijk verder te scooteren. Heerlijk!!