Kaikoura en Christchurch
Door: Lisa
Blijf op de hoogte en volg Lisa
29 Oktober 2017 | Nieuw Zeeland, Christchurch
Voordat een catastrofale aardbeving (7.8 op de schaal van Richter) vorig jaar november het leven kostte aan twee mensen en een enorme ravage aanrichtte, was het dorpje Kaikoura aan de Pacifische kust vooral bekend van de Whale Watch. Hoewel de belangrijkste toegangswegen en een deel van de haven als gevolg van de beving nog altijd slecht toegankelijk zijn, zijn deze excursies toch gewoon te boeken. Het leven gaat door!
Voor de kust van Kaikoura ligt de Kaikoura Canyon. Dit onderzeese ravijn heeft een lengte van 60 kilometer en een maximale diepte van 1600 meter, en vormt gedurende het hele jaar het leefgebied van een groot aantal bijzondere zeedieren, waaronder meerdere mannelijke potvissen.
Potvissen zijn ongeveer 15-20 meter lang en wegen 40-60 ton. Op zoek naar voedsel kunnen ze dieptes van maar liefst 3000 meter bereiken en meer dan 2 uur onder water blijven; de potvissen van Kaikoura duiken tot ruim 1000 meter diepte en blijven gemiddeld 40-60 minuten onder water. Tijdens onze excursie kwamen we heel dichtbij een grote potvis die aan het oppervlak op adem lag te komen. Het was heel bijzonder om zo’n groot dier in levenden lijve te zien, zeker toen hij dook en ons zijn mooie staart liet zien! Tijdens het varen zagen we ook nog een dolfijn en verschillende soorten albatrossen en stormvogels.
Na een paar dagen in Kaikoura reisden we in zuidelijke richting naar Christchurch, de grootste stad van het zuidereiland met ongeveer 400.000 inwoners. Tussen 2010 en 2012 is in Christchurch een groot aantal aardbevingen geweest waarbij heel veel schade is aangericht, en de littekens van deze bevingen zijn in de hele stad nog duidelijk zichtbaar. De herstelwerkzaamheden zijn in volle gang, maar ruim vijf jaar na dato zijn verschillende bedrijven nog altijd gevestigd in containers; aan het herstel van de ingestorte Christchurch Cathedral is nog niet eens een begin gemaakt. Als dat geen indicatie geeft van de schaal van de schade…
Ondanks alles is Christchurch een leuke en levendige stad met overal winkels, restaurants en food festivals, en tussen de gebouwen zijn overal muurschilderingen en andere kunstwerken te vinden. In de Christchurch Art Gallery zijn mooie tentoonstellingen te zien, onder meer over Matisse en de Nieuw-Zeelandse kunstenaar Len Lye. Ook rijdt in het centrum een oude tram rond die stopt op de belangrijkste plekken in Christchurch, en is er een grote botanische tuin waar je heerlijk in de zon kunt lezen.
Vanaf Christchurch aan de oostkust vertrekt de TranzAlpine trein richting Greymouth in het westen, en als cadeau van opa en oma konden wij mee! De treinreis leidde door uitgestrekte weilanden, over bruin grasland, langs bergrivieren en meren, door donkere tunnels, en door het regenwoud. Het hoogtepunt van de reis was het stuk dwars door de besneeuwde Alpen. Heel erg mooi!
Vandaag was onze laatste dag in Christchurch. Morgen scheiden na twee maanden onze wegen; ik vertrek naar Auckland en vanaf daar vlieg ik door naar huis, en Willemien blijft nog vier maanden en neemt de bus naar Nelson om daar de komende weken in ons oude hostel te gaan werken (zie http://www.instagram.com/hannawillemien om haar te volgen). Een gek idee dat we nu ieder een andere kant opgaan!
Voor de kust van Kaikoura ligt de Kaikoura Canyon. Dit onderzeese ravijn heeft een lengte van 60 kilometer en een maximale diepte van 1600 meter, en vormt gedurende het hele jaar het leefgebied van een groot aantal bijzondere zeedieren, waaronder meerdere mannelijke potvissen.
Potvissen zijn ongeveer 15-20 meter lang en wegen 40-60 ton. Op zoek naar voedsel kunnen ze dieptes van maar liefst 3000 meter bereiken en meer dan 2 uur onder water blijven; de potvissen van Kaikoura duiken tot ruim 1000 meter diepte en blijven gemiddeld 40-60 minuten onder water. Tijdens onze excursie kwamen we heel dichtbij een grote potvis die aan het oppervlak op adem lag te komen. Het was heel bijzonder om zo’n groot dier in levenden lijve te zien, zeker toen hij dook en ons zijn mooie staart liet zien! Tijdens het varen zagen we ook nog een dolfijn en verschillende soorten albatrossen en stormvogels.
Na een paar dagen in Kaikoura reisden we in zuidelijke richting naar Christchurch, de grootste stad van het zuidereiland met ongeveer 400.000 inwoners. Tussen 2010 en 2012 is in Christchurch een groot aantal aardbevingen geweest waarbij heel veel schade is aangericht, en de littekens van deze bevingen zijn in de hele stad nog duidelijk zichtbaar. De herstelwerkzaamheden zijn in volle gang, maar ruim vijf jaar na dato zijn verschillende bedrijven nog altijd gevestigd in containers; aan het herstel van de ingestorte Christchurch Cathedral is nog niet eens een begin gemaakt. Als dat geen indicatie geeft van de schaal van de schade…
Ondanks alles is Christchurch een leuke en levendige stad met overal winkels, restaurants en food festivals, en tussen de gebouwen zijn overal muurschilderingen en andere kunstwerken te vinden. In de Christchurch Art Gallery zijn mooie tentoonstellingen te zien, onder meer over Matisse en de Nieuw-Zeelandse kunstenaar Len Lye. Ook rijdt in het centrum een oude tram rond die stopt op de belangrijkste plekken in Christchurch, en is er een grote botanische tuin waar je heerlijk in de zon kunt lezen.
Vanaf Christchurch aan de oostkust vertrekt de TranzAlpine trein richting Greymouth in het westen, en als cadeau van opa en oma konden wij mee! De treinreis leidde door uitgestrekte weilanden, over bruin grasland, langs bergrivieren en meren, door donkere tunnels, en door het regenwoud. Het hoogtepunt van de reis was het stuk dwars door de besneeuwde Alpen. Heel erg mooi!
Vandaag was onze laatste dag in Christchurch. Morgen scheiden na twee maanden onze wegen; ik vertrek naar Auckland en vanaf daar vlieg ik door naar huis, en Willemien blijft nog vier maanden en neemt de bus naar Nelson om daar de komende weken in ons oude hostel te gaan werken (zie http://www.instagram.com/hannawillemien om haar te volgen). Een gek idee dat we nu ieder een andere kant opgaan!
-
29 Oktober 2017 - 10:11
Arie:
Hoi meiden,
Lijkt me echt gek, uit elkaar na zo een lange en mooie tijd.
Allebei sterkte, maak er wat moois van.
Ik denk aan jullie.
Arie
-
29 Oktober 2017 - 12:20
Els:
Lieve Lisa en Willemien,
Time flies! Maar deze prachtige ervaring hebben jullie maar mooi zitten. Een goede reis terug Lisa en voor Willemien nog vele goede maanden gewenst.
Liefs, Els -
29 Oktober 2017 - 12:54
Rina En Carlos:
Dank je wel voor jullie schitterende verslagen. Goeie reis terug en veel succes bij jullie afzonderlijke vervolgen. Willemien , veel plezier bij ' Posthuys 2.0'.
Groet
Rian en Carlos. -
29 Oktober 2017 - 15:48
Ine:
Lieverds,
Tot op Whatsapp of Skype Willemien
en Lies tot op Schiphol!
Geef mekaar nog maar een flinke knuffel,
en dan de volgende fase in.
We houden contact, de komende dagen weer...
mama
-
30 Oktober 2017 - 13:08
W.H. Pont:
Als ik dit schrijf ben jij, Lisa, al onderweg naar Holland. Welkom terug.
Wat een belevenis voor jullie om dit samen te hebben meegemaakt. je komt vast nooit meer uitgepraat samen.
Voor Willemien hopen we dat ze het zo druk krijgt dat ze jou niet zal missen. Is dat wel zo dan moet ze ook maar gauw terugkomen. Daar zien we overigens allemaal wel naar uit. denk ik zo.
Dikke kus voor jullie en tot gauw. oma en opa
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
